Camino, voorbereidingen 7
Door: Marcel van Diggelen
Blijf op de hoogte en volg Marcel
28 Juni 2016 | Nederland, America
Niet helemaal uitgeslapen worden we rond half 8 wakker van het licht dat onze b&b binnen komt. Een tikkeltje verdwaasd vragen we ons af wat er vannacht toch is gebeurd, maar als we naar buiten kijken weten we het weer: het heeft geonweerd. Het lijkt erop dat we zo moe waren dat we het nachtelijke onweer, op die ene klap na, in een (slaap)roes hebben mee gekregen.
Gelukkig is het nu weer droog en een stuk frisser als gisteren. We hebben er zin in!
Na het ontbijt, perfect verzorgd door onze gastheer/vrouw lopen we weer aan richting Venlo. Voor mij is dit redelijk bekend terrein, dat wil zeggen dat ik wel eens vaker in deze omgeving ben geweest. Eerst lopen we binnendoor richting Tienray, maar al snel blijkt dat er geen andere weg is dan de doorgaande weg van Meerlo naar Tienry. Niet heel druk, maar altijd drukker dan de bos- en landweggetjes waar we gisteren en eergisteren op liepen. We zijn dan ook blij als we in Tienray komen. Yvonne gaat de kerk in en ik geef mijn voeten de kans om af te koelen en te luchten. Na 2 dagen lopen op mijn (redelijk nieuwe) Meindls heb ik toch al wat blaren, maar met wat tape is er goed mee te lopen.
We kiezen ervoor om niet de doorgaande weg te pakken maar nemen de enige andere mogelijkheid, de Nieuwe Baan. Deze loopt eerst een stukje door de bebouwde kom van Tienray, maar al snel lopen we gelukkig weer door de bossen en velden. De Nieuwe Baan wordt na een paar kilometer de Meerlose Baan en kruist de wegen van Broekhuizenvorst en Lottum naar Melderslo en Horst. Een leuke weg om te lopen, zandpad en een verhard fietspad. Nooit geweten dat die hier liep en een idee om een keer te fietsen.
Al een tijdje lopen we parallel aan het spoor tussen Venray en Venlo, we horen de treinen wel, maar zien ze niet. In de buurt van Grubbenvorst komen we bij het spoor uit. We nemen een korte rustpauze, terwijl we daar zitten komt er een hardloper aan rennen. Het blijkt een bekende van me te zijn, mede Peelrunner. We praten wat, hij vertelt dat ie zijn rondje van 15 km doet en hij wijst ons de kortste (en leukste) weg naar Clevers. Als je in Grubbenvorst bent MOET je een ijsje gaan eten bij de kampioen ijsmaker van Nederland (volgens het AD). WE gaan weer verder en komen een paar honderd meter later een groep vrouwen tegen waar we mee aan de praat raken. Zij komen uit de buurt van Emmen en lopen elke paar maanden een stuk van het Pieterpad. Dit jaar zouden ze van Swolgen naar Swalmen lopen, in twee dagen. Vandaag stond er voor hun 31 km op de planning. We lopen een tijdje samen op tot ik achteraan een vrouw alleen zie lopen. Ik laat me wat afzakken en begin een praatje met haar. Zij blijkt in Grubbenvorst te wonen en samen met haar man (webmaster Orion) lid te zijn van Orion, de hardloopvereniging in Venlo. We hebben dus diverse gemeenschappelijke kennissen, Andre Frencken, Marij Manders en waarschijnlijk nog wat meer. Ze nodigt ons uit om onze watervoorraad bij haar thuis aan te vullen en die uitnodiging nemen we graag aan. Daarna stappen we nog even door om bij Clevers ons welverdiende ijs te eten. Ook de dames uit Emmen genieten van ijs, maar ze lopen wel door waar wij er even voor gaan zitten.
Na het ijs en de koffie zetten we weer aan voor het laatste stuk, een kleine 7 km. We pakken het pontje naar Velden en kunnen daar eerst nog een stuk langs de Maas lopen. Wat later, als we Venlo binnen lopen, ontkomen we er niet aan om de natuur achter ons te laten. We kiezen er niet voor om langs de Maas te gaan lopen, maar nemen nu echt de kortste weg, we ruiken de stal! Deze loopt trouwens deels over het parcours van de Venloop, bekend terrein voor mij dus.
Vlak bij het Nolensplein komen we de dames uit Drenthe weer tegen. Ik nodig ze uit om achter ons aan te lopen, de kortste weg naar het viaduct onder het spoor door, maar zij kiezen ervoor om de aanwijzingen uit hun Pieterpad gids te volgen. Bij de Martinuskerk komen we ze weer tegen. We gaan naar binnen in de hoop om de tweede stempel in ons pelgrimspaspoort te scoren en dat lukt warempel ook nog.
We lopen nog even door tot we op de Parade zijn, waar we een lekker witbiertje drinken bij de Brasserie. Even later gaan we nog wat eten bij de Griek, daarna naar het station voor de trein naar Nijmegen, een trein die vertraging blijkt te hebben.
Rond 21.00 uur zijn we weer teug waar we begonnen, de Dromedarisstraat in Nijmegen.
Onderweg hebben we het er over gehad wanneer we van start zouden gaan op onze Camino. April 2017 was de eerste optie, maar gaandeweg het wandelen van de afgelopen dagen kwam het idee op borrelen om al in augustus te gaan lopen. Probleem is dat we allebei verplichtingen hebben ergens in het najaar, zodat we dan niet de hele tocht kunnen doen. Dan maar ergens anders starten, bijvoorbeeld in Chartres? Of gewoon hier starten en maar kijken waar we eind oktober zijn? Of toch maar gewoon volgend jaar?
Wie het weet mag het zeggen, we staan open voor adviezen!
Gelukkig is het nu weer droog en een stuk frisser als gisteren. We hebben er zin in!
Na het ontbijt, perfect verzorgd door onze gastheer/vrouw lopen we weer aan richting Venlo. Voor mij is dit redelijk bekend terrein, dat wil zeggen dat ik wel eens vaker in deze omgeving ben geweest. Eerst lopen we binnendoor richting Tienray, maar al snel blijkt dat er geen andere weg is dan de doorgaande weg van Meerlo naar Tienry. Niet heel druk, maar altijd drukker dan de bos- en landweggetjes waar we gisteren en eergisteren op liepen. We zijn dan ook blij als we in Tienray komen. Yvonne gaat de kerk in en ik geef mijn voeten de kans om af te koelen en te luchten. Na 2 dagen lopen op mijn (redelijk nieuwe) Meindls heb ik toch al wat blaren, maar met wat tape is er goed mee te lopen.
We kiezen ervoor om niet de doorgaande weg te pakken maar nemen de enige andere mogelijkheid, de Nieuwe Baan. Deze loopt eerst een stukje door de bebouwde kom van Tienray, maar al snel lopen we gelukkig weer door de bossen en velden. De Nieuwe Baan wordt na een paar kilometer de Meerlose Baan en kruist de wegen van Broekhuizenvorst en Lottum naar Melderslo en Horst. Een leuke weg om te lopen, zandpad en een verhard fietspad. Nooit geweten dat die hier liep en een idee om een keer te fietsen.
Al een tijdje lopen we parallel aan het spoor tussen Venray en Venlo, we horen de treinen wel, maar zien ze niet. In de buurt van Grubbenvorst komen we bij het spoor uit. We nemen een korte rustpauze, terwijl we daar zitten komt er een hardloper aan rennen. Het blijkt een bekende van me te zijn, mede Peelrunner. We praten wat, hij vertelt dat ie zijn rondje van 15 km doet en hij wijst ons de kortste (en leukste) weg naar Clevers. Als je in Grubbenvorst bent MOET je een ijsje gaan eten bij de kampioen ijsmaker van Nederland (volgens het AD). WE gaan weer verder en komen een paar honderd meter later een groep vrouwen tegen waar we mee aan de praat raken. Zij komen uit de buurt van Emmen en lopen elke paar maanden een stuk van het Pieterpad. Dit jaar zouden ze van Swolgen naar Swalmen lopen, in twee dagen. Vandaag stond er voor hun 31 km op de planning. We lopen een tijdje samen op tot ik achteraan een vrouw alleen zie lopen. Ik laat me wat afzakken en begin een praatje met haar. Zij blijkt in Grubbenvorst te wonen en samen met haar man (webmaster Orion) lid te zijn van Orion, de hardloopvereniging in Venlo. We hebben dus diverse gemeenschappelijke kennissen, Andre Frencken, Marij Manders en waarschijnlijk nog wat meer. Ze nodigt ons uit om onze watervoorraad bij haar thuis aan te vullen en die uitnodiging nemen we graag aan. Daarna stappen we nog even door om bij Clevers ons welverdiende ijs te eten. Ook de dames uit Emmen genieten van ijs, maar ze lopen wel door waar wij er even voor gaan zitten.
Na het ijs en de koffie zetten we weer aan voor het laatste stuk, een kleine 7 km. We pakken het pontje naar Velden en kunnen daar eerst nog een stuk langs de Maas lopen. Wat later, als we Venlo binnen lopen, ontkomen we er niet aan om de natuur achter ons te laten. We kiezen er niet voor om langs de Maas te gaan lopen, maar nemen nu echt de kortste weg, we ruiken de stal! Deze loopt trouwens deels over het parcours van de Venloop, bekend terrein voor mij dus.
Vlak bij het Nolensplein komen we de dames uit Drenthe weer tegen. Ik nodig ze uit om achter ons aan te lopen, de kortste weg naar het viaduct onder het spoor door, maar zij kiezen ervoor om de aanwijzingen uit hun Pieterpad gids te volgen. Bij de Martinuskerk komen we ze weer tegen. We gaan naar binnen in de hoop om de tweede stempel in ons pelgrimspaspoort te scoren en dat lukt warempel ook nog.
We lopen nog even door tot we op de Parade zijn, waar we een lekker witbiertje drinken bij de Brasserie. Even later gaan we nog wat eten bij de Griek, daarna naar het station voor de trein naar Nijmegen, een trein die vertraging blijkt te hebben.
Rond 21.00 uur zijn we weer teug waar we begonnen, de Dromedarisstraat in Nijmegen.
Onderweg hebben we het er over gehad wanneer we van start zouden gaan op onze Camino. April 2017 was de eerste optie, maar gaandeweg het wandelen van de afgelopen dagen kwam het idee op borrelen om al in augustus te gaan lopen. Probleem is dat we allebei verplichtingen hebben ergens in het najaar, zodat we dan niet de hele tocht kunnen doen. Dan maar ergens anders starten, bijvoorbeeld in Chartres? Of gewoon hier starten en maar kijken waar we eind oktober zijn? Of toch maar gewoon volgend jaar?
Wie het weet mag het zeggen, we staan open voor adviezen!
-
28 Juni 2016 - 12:11
Jaap:
Hee Marcel, wie het weet mag het zeggen, schrijf je. ik weet het niet. Ik ween niet eens hoe lang de complete camino is, en in hoeveel etappes je die af wil leggen. Maar het lijkt mij niet bevredigend als je hem eigenlijk helemaal wil lopen, en dan halverwege omwille van verplichtingen moet stoppen. Ik zou dus pas gaan als je weet dat je het hele pad kunt lopen! En ondertussen nog veel meer conditie opdoen! En geen blaren hebben....
Succes, ik vind het wel heel dapper!!
-
28 Juni 2016 - 14:07
Thijs Pauwels:
Goedendag Marcel,
Wat een mooi verhaal, dat alleen al van 2 dagen. Wat gaat dit worden met jullie doel! Ben erg benieuwd! Maar als je naar mijn mening vraagt. Ik zou zeggen : Geen half werk! Helemaal niet halverwegen starten en dan finshen want dan heb je hem maar half gedaan. Je begint aan iets en je doet dit niet half! Dus ik zou zeggen, meer wandelen, trainen en zorgen dat je hem volgend jaar helemaal kan lopen! en hopelijk dan blesure vrij! Je doet dit maar een keer! Dus doe het GOED!!! BAM gas erop 2017!!! Cheers
Thijs
-
28 Juni 2016 - 14:15
Martien:
Sinds wanneer is Rowwen Heze een verplichting?
Gewoon nog wat oefenen en dan gaan met die banaan want de rest van de conditie verbeterd onderweg ook nog wel.
Als je verder nog advies nodig hebt dan weet je me te vinden:-)
-
28 Juni 2016 - 22:48
Cynthia:
Ik sluit me bij de vorige schrijvers aan. Eerst nog wat oefenen, trainen en dan gaan voor de hele editie.
leuk om te lezen waar je allemaal langsloopt.
Kriebelt om een stuk met je mee te lopen, maar meteen ook weer bang om te falen. Ik denk niet dat ik het kan. Misschien hardlopend weg. knuf -
29 Juni 2016 - 13:33
Annemiek En Piet.:
Ha Marcel.
Je weet het antwoord...trainen....Rowwen Hèze...en in April lopen.
In de zomer is het te warm om te lopen vertelde je.
En in de tussentijd ...pak je nog een keertje het vliegtuig naar de zon.
Groetjes van de fam.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
