De derde dag, waarschijnliik achteraf ook de mooiste (?)
Na een geweldig ontbijt vertrekken we uit Esneux voor onze tocht naar Saint Severin. eerst lopen we een stukje langs de Ourthe, maar op een gegeven moment moeten we een forse klim op om op een begaanbare weg te komen. Deze weg, met gelukkig niet al te veel verkeer, volgen we een paar kilometer tot we de bossen in gestuurd worden. Onvoorstelbaar hoe mooi en rustig het daar is. We komen ook dus maar zelden iemand tegen, hooguit een enkele hardloper die aan het trainen is voor de marathon van Brussel, over een paar maanden. Mooi maar ook zwaar, De weg gaat vooral omhoog, het lijkt erop dat we richting een soort plateau gaan.

Maar ook bossen zijn eindig en dan begint het platteland weer. We zien hele mooie oneindig grote gele velden, allemaal koolzaad. Dwars door deze velden loopt onze Camino, die we inmiddels weer zijn gaan volgen. Af en toe regent het wat en de poncho gaat zelfs om. Ik hoop dat ik die niet al te vaak hoef te gebruiken!

Rond een uur of 4 komen we aan in Saint Severin voor onze eerste echte kerkovernachting. Na wat zoeken vinden we de ingang van de Refugio, in ruimtes van de pastorie, pal tegen de kerk aan.
We lopen naar boven, zien de ruimtes en nemen alvast onze intrek. Even later komt er iemand de trap op, het blijkt de concierge te zijn. De beheerder van deze ruimte is op vakantie, hij neemt de honneurs waar. We schrijven ons in, betalen hem, krijgen een stempel en hij belooft om voor ons eten te zorgen. Een uurtje later komt hij terug met twee bakken lasagna die we in het oventje kunnen opwarmen. Smaakte prima!
Nog wat gewassen, de verwarming stond roodgloeiend, dus dat werd wel droog, en toen maar gaan slapen.
Heel rustiger nacht gehad, ondanks dat we de deur niet op slot konden doen.